Sinterklaas kapoentje...

O ja, de sint kwam deze nacht in België, en uiteraard gingen wij er ook voor zorgen dat hij ook hier een pakje bij onze schoen zette, maar toen liepen de voorbije dagen niet helemaal zoals gepland...

een kleine terugblik:

-Uiteraard- 1 dagje te laat vertrokken bij Yolan, zodat we de stad toch 1 dag deftig konden bezoeken, tja, was dat even mislukt!

De dag zelf -uiteraard- te laat vertrokken en fout gereden (hoewel dat fout rijden best wel meeviel, het kon pakken erger, Buenos Aires is dan ook een drukke stad om uit te geraken...), dus des avonds een zijsteegje in gereden en op een heerlijk plekje gekampeerd

En toen begon het: de dag erna, we rijden heel de tijd langs de Uruguayaanse grens, en omdat we die toch o zo genakkelijk over hadden kunnen steken, ging dat toch ook geen probleem zijn om even terug te keren en de thermen daar te doen? De thermen hebben we gedaan, en die waren inderdaad heerlijk (en gratis by the way, samen met de camping die erbij hoorde), maar bij het terug de grens over te willen steken de volgende dag bleek het misschien toch de moeite niet te zijn geweest daarvor terug te keren naar Uruguay. We kregen namelijk te horen da wij zo vaak als we wilden naar Argentinië mochten, maar onze lieve Jozef niet mee mocht, dat het een sjanske was dat we hem vorige keer al over de grens hadden gekregen... Hadden we dat geweten waren we natuurlijk niet teruggekeerd.

Koppig (en naïef?) als we zijn bleven we volhouden en daa zitten totdat ze ons zouden over laten gaan, maar de douaniers hadden meer tijd, meer schaduw en vooral meer orders van bovenaf (hoewel ze ons allemaal wel sympathiek vonden en wel met ons wouden trouwen om de auto mee over de grens te krijgen), waardoor wij na een tijdje toch afdropen en noordelijker trokken naar de volgende grenspost. Hier wisten ze echter niets van die regel, dus lieten ze Jozef mooi met ons meegaan, dus stonden we plots terug in Brasil (hip hoj, meer stempels in ons belangrijkste boekje hier!), en een uurtje later ook weer in Argentinië, oefte!!! Dat belooft...

Aangezien we zoveel uren hadden verloren besloten we dan even flink door te rijden in het donker, maar daar besliste Jozef plots anders over, uhu, hij protesteert! Niks ervan denkt ie, ik rij geen 90 meer met jullie, vanaf nu alleen maar 80 en liefst nog 70 per uur, anders begin ik te schkken! Grapjas! Bijgevolg aan de kant van de weg geslapen, op de oprit van mensen, daarnet tot het volgende dorpje gereden en laten nakijken door een mechanieker, maar tevergeefs, hij vind niets en de Jozef blijft (geukkig zwel minder hard) protesteren.

Hierdoor hebben we besloten dat we ons beestje beter moeten verzorgen, hem meer rust en tijd meten gunnen, tis tenslotte al n oud bakje eh... We zouden toch graag hebben dat ie nog een tijdje meegaat, en liefst met ons!

Ziezo, nog maar enkele dagen weg en weer een hele ommekeer van de plannen, dat belooft, nog 600 km en we zijn bij de watervallen, misschien dan weer nen update en foto ( o ja, want er zijn er al weer duizend leuke hoor!)

Dikke zoenen daar en hasta la pasta!