het leven is altijd goed als je in een hangmat ligt...

Oh ja, ik heb hier weer geweldige dagen achter de rug, lekker druk, met aangenaam gezelschap, dus ikke content. We zijn nu in Lapaz om efkes te bekomen, om onze jozef weer efkes binnen te doen (tzal 1 van de laatste keren zijn...) , om af te spreken met mensen die we daarvoor al hadden ontmoet (das leuk, voelt echt een beetje aan als thuiskomen als je al zoveel mensen kent in een stad :) ). En dus eindelijk ook tijd om nog eens deftig wat mailtjes te sturen en te beantwoorden, enmn blog bij te vullen. Kmoet zeggen, de motivatie om deze blog bij te houden zakt zo wa, maar deze verhalen kan ik jullie echt niet laten missen:

We zijn net naar de jungle geweest, dus lekker warm, heerlijk chillen in de hangmat, effe wennen aan de tropische temperaturen. Dan 3 dagen in de pampas, wat eigenlik betekent 3 dagen leven in een paalwoning en dan met het bootje erop uit om anacondas, capibara's, papegaaien en roze dolfijnen te gaan zoeken. Met die dolfijnen hebben we dan ook gezwommen, wat echter minder spectaculair was dan het lijkt :) en de volgende dag zijn we gaan vissen naar piranhas :) echt grappig allemaal! En omdat we er nog niet genoeg van hadden besloten we met de boot terug te gaan naar het plekje waar onze auto stond, maar op die boot bleek helemaal geen dak te zijn (was zo viavia geregeld, niet via een touroperator ofzo, dus we waren echt gewoon enkelen onder de mensen die die boot moesten nemen omdat ze in zo'n piepklein huisje woonden midden in de jungle), en het blijft hier nog steeds regenseizoen, dus dat waren 2 natte dagen :) wat het eerlijk gezegd toch iets minder aangenaam maakte... blijkt ook dat we op de boot zaten met 4 kerels die al een week op en af aan het varen waren, op zoek naar het lijk van de broer van 1 van die mannen (bweurk.. moet echt verschrikkelijk zijn!). Plots zien er ook ene apen , en wij "ooooh! jeej apen!" En zij: "Mata uno, mata uno!" wat dus betekent: dood ene! Plots halen er 2 een gemaan geweer boven. Wij vallen bijna achterover, zaten wij in en boot met stropers? zij zeggen van ni, voor hen is het een goedkope maaltijd... Wij besloten allesinds onze mond te houden als we nog apen zouden zien! Dus werd er een aap afgeknald, maar het lichaampje besloot in de boom te blijven hangen (er zijn nogal veel hoge bomen in de jungle...), dus werd het enkel rijst als avondeten... En dan was het nog niet gedaan hoor! Bleek dat de boot niet zo ver wou gaan als afgesproken, dus taxi's moeten nemen enzo, en dan bleek dat ons geld ver op was en geen enkele bank visa of mastercard wou accepteren (en al onze dollars waren al gewisseld), dus werd het terug liften naar coroica, en huppa, daar vonden we toch wel een ritje mee met een bus vol evangelisten :) HYLARISCH!! ook wel een beetje irritant, want hoewel ze allemaal supervriendelijk waren, begonnen ze ons ook vol overtuiging te bekeren :) en tis ni da ge wegkunt in nen bus eh... en heel de busreis ook gezang en regelmaig kreten als
Christe vive! Christe vive!
Gloria a dios!
Hallelluja!
Las belgicanas, VICTORIA!
Ja da was me de ervaring wel :)
Eindelijk aangekomen in coroico (waar jozef op onsstond te wachten) bleek daar de enige bank zijn visamachientje kapot, wardoor we vanalle touren hebben moeten uithalen om aan geld te geraken, anders zouden we daar nog 4 dagen vastzitten zonder geld... Dus na veel gesmeek bij een hotel waar je met visa kon betalen,wouden die ons tegen een prijsje van 20procenttoch een beetje geld geven... Uiteindelijk dan naar Lapaz gereden met een autotje dat altijd stilvalt als ge ne second geen gas geeft (en dat is niet practisch hoor in de bergen, en al zeker ni in zo'n drukke stad als Lapaz!!), sjanske stond er (tot onze grote verbasing touwens) ons iemand op te wachten en konden we gewoon achter hem aan rijden. Die hebben ook ne mechanieker enzo voor ons geregeld, samen mee gaan eten, mee naar de dokter,die hebben echt al veel tijd in ons gestoken, echt heerlijk hoe tof en vriendelijk de mensen hier kunnen zijn!

Ziezo, dus nu is het even chillen in Lapaz, morgen vertrekken wenaar het Titicacameer samen met vrienden van Judith en daarna reis ik door naar Lima want over 6 dagen komt Tim daar aan! WOEHOEW!!!

En met dit heerlijk vooruitzicht in gedachten kan ik hiermet ne gemane glimlach afsluiten!
Hasta luego!